Nazywam się Mateusz Kozłowski i fotografuję ludzi – w ruchu, w pracy, w skupieniu. Zawsze tak, aby ująć ich osobowość.

Zaczynałem od zdjęć sportowych. Boisko, nerwowa ławka, ostatnie sekundy meczu i jeden moment, którego nie możesz przegapić. Sport nauczył mnie patrzeć szybko, decydować instynktownie i ufać ręce.

Dziś regularnie pracuję dla klubów sportowych, a jako fotoreporter żużlowy wiem, co znaczy pracować w środku akcji. Kurz, hałas, prędkość – to wszystko trzeba ujarzmić w jednej, czystej klatce.

Pył w oczach, palące słońce i praca z aparatem po kolana w błocie?

Dla mnie to po prostu dzień w pracy.

Potem przyszedł portret. Inne tempo, inne światło. Ale wciąż człowiek w centrum.

Z czasem do tego doszły zlecenia komercyjne: barber shopy, warsztaty, rzemiosło, miejsca z charakterem. Fotografuję nie tylko to, co wygląda dobrze, ale to, co coś znaczy – klimat, gest, fragment chwili.

Staram się łączyć reportażowy instynkt z filmową estetyką – tak, żeby każda klatka wyglądała jak ujęcie z filmu, a nie przypadkowe zdjęcie z aparatu.

Pracuję szybko, ale myślę obrazem. I nie szukam idealnych zdjęć — szukam tych, które zostają w głowie.